Bir ihanete muhtacım*
Bir ihanete muhtacım.
Anlamlanır o vakit çocuğun kurşunu okşaması,
kurşun askerler. Okumaya devam et Bir ihanete muhtacım*
Kategori: ahmet yığılı
Beyaz ihanetler*
İhanetler kirletmemişken ruhumu,
Hâlâ varken sevilecek birkaç kadın, çocuk, kuş…
Bakabiliyorken gözlerinin derinlerine,
Fark ediliyorken siyahla beyazın suçu,
Bırak da gideyim artık.
Memur çıkmazı*
Bir çocuk, ellerini; çocuk ellerini kaldırmış,
istemekte kırmızı bir at, içinde dünya barışı.
Madem ki kollarını iki yana açtın da bekliyorsun sevdiğini,
en çok da eğik başlar umudu artırır ve puslu gözler, düğümlenen sesler,
kapkara bir hava, ondan kara suretler, engel olan her doğruya; delik deşik, tuzaklı yollar…
Okumaya devam et “Memur çıkmazı*”
Gecenin yalnız bıraktığı çiçek*
Gecenin yalnız bıraktığı çiçek…
Kök salmış kaderine, yaşıyor ve hasretim gibi.
Yollar uzadıkça uzar.
Ay büyüdükçe büyür,
İçimdeki sen büyür,
gözlerinde.
Rüzgarın sessiz çığlığı duyulur.
Kalbim titremektedir.
Ve sûretin silinmezdir, her gölgeden.
Okumaya devam et “Gecenin yalnız bıraktığı çiçek*” 
Göz ise gönlü kandıran*
Bazı hırsızlar özgürlük çalar,
bir ruhu, sonu olana âşık ederek.
Ve artık isteğin gitmekse,
son yanlış ilhamlarla gelir.
ankara tekkesi 