Gülüşün eritmekte ruhumun benden taraflarını,
Ve yeşile boyar dünyanın siyahlarını.
Ama yine de,
Sen dünyanın gizemisin, gülümsemeni gösterme başkalarına.
Gözlerin yok etmekte geçmişimi ve ânı,
Ve de yaratmakta geleceği..
Ama yine de,
Sen dünyanın hazinesisin,
Bakma o gözlerle başkalarına.
Saçlarından devâ akmakta,
Yaraları kapayan, hasretleri dindiren, kavgalara düşman…
Ama yine de,
Sen dünyanın süsüsün,
Sakla saçlarını, gösterme başkalarına.
Dünya sen rahat yürü diye döner,
kavramlar seni tanımlar,
yollar sana doğrudur,
türküler sana yakılır,
şiirler sana yazılır,
görenler kör olur seni görünce,
en son seni hatırlamak uğruna…
Ama yine de…
Sen dünyanın tohumusun,
başak verme her suya, toprağa, ışığa, havaya.
*Yazan: A. Yığılı
müsadenizle alıntılayarak yayımlıyoruz.
BeğenBeğen
Tabii ki…
BeğenBeğen